Ik lees op het moment het boek “Volgens Maria Magdalena” van Marianne Fredrikson. Deze Zweedse auteur verdiept zich in de evangelie volgens Maria Magdalena. De boodschap van Maria dus die ze van Jezus heeft gekregen.
Ik heb geen religieuze achtergrond, heb thuis echt helemaal niets van welke vorm van religie mee gekregen en voel me altijd een beetje onkundig als het gaat om godsdienst. Op later leeftijd heb ik me wel verdiept in het Christendom, de Islam en het Jodendom, ook het Boeddhisme (waarvan wordt beweerd dat het geen godsdienst is, want er is immers geen God die aanbeden wordt) heb ik belezen. Nooit beleden. Mijn oma was katholiek en had een prachtig beeld van Maria Magdalena in haar woonkamer staan. In haar laatste appartement had ze niet zo heel veel ruimte, maar er werd altijd gezorgd voor een mooi plekje voor Maria. Haar handen in gebed gevouwen en blik naar beneden gericht, maakte dat Maria op mij een nederige indruk maakte. Zelf heb ik ook twee mooie Maria’s in huis. Zij geeft me, los van de godsdienst, altijd een vredig en kalm gevoel.
Nu lees ik dus dat boek en ben ik opeens gegrepen door die vrouw. De auteur geeft prachtig, zonder te oordelen en te moraliseren, hoe anders de wereld er uit had gezien als de mensheid (ik moet mijzelf hier corrigeren: de manheid) naar deze bijzondere leerlinge van Jezus had geluisterd. Of God nu wel of niet bestaat, daar gaat het nu niet om. Ik ga er wel van uit dat er ooit een man is geweest die de liefde heeft gepredikt. Hij heeft heel veel verteld en uitgedragen dat door anderen is gehoord en opgeschreven. Maria was een vrouw die in zijn nabije omgeving verkeerde en die dus zijn “lessen”, zijn evangelie heeft gehoord. Zij heeft dat gedeeld met andere volgelingen, mannen en die hebben haar voor gek verklaard. In die tijd had de vrouw geen stem. Wat zij zei was hysterie en kon onmogelijk geloofd worden, aldus de heersende testosteron gedreven opvatting.
Diep van binnen raakt dit verhaal me omdat ik voel dat het klopt. Lange tijd hadden vrouwen geen stem en zelfs vandaag de dag leven er vrouwen in deze wereld die hun mond gesnoerd worden. Hoe anders zou de wereld er uit zien als hun stem meetelde? Hoe anders zou de wereld eruit zien als niet alles ging om macht en ego? Nu wil ik niet beweren dat vrouwen niet machtslustig kunnen zijn of een ego kunnen hebben, sterker nog het is niet zo erg om een ego te hebben, maar de zachtheid die de vrouw ook in zich heeft, is naar mijn mening het medicijn tegen alle haat en geweld. Duizenden jaren geleden zag men dit al en werd deze boodschap, zelfs door een man, breeduit verkondigd. Waarom zijn dan al die vrouwen op heksenstapels verbrand of in de zee gedonderd met kilo’s stenen aan hun voeten? Waarom bekleden vrouwen geen hoge posities in de kerk? Waarom mogen vrouwen geen deel uitmaken van de Vrijmetselarij? Waarom mogen vrouwen niet zelf een auto besturen zonder man naast zich? Waarom hadden en hebben vrouwen een mannelijke chaperonne nodig als ze op straat lopen? Waarom moeten vrouwen zich bedekken?
Daar staat dan weer tegenover dat vrouwen de kinderen baren. Waarom zijn zij toegerust met zo een belangrijk orgaan als ze er niet toe doen? Als hun mening niet telt?
Ik weet het niet, mag ik gissen naar het antwoord? Is het omdat iedereen (vooral de mannen) weet dat de wereld balans nodig heeft, dat het goddelijke (wat dat dan ook is) in ons allemaal zit, dat we zowel mannen als vrouwen nodig hebben, dat we allemaal man en vrouw zijn, dat het draait om liefde voor alle wezens en dat vooral vrouwen in staat zijn deze liefde onvoorwaardelijk te geven en dat dit zo beangstigend is voor de altijd overheersende mannelijke orde dat de dames de mond gesnoerd wordt, want anders zou er misschien wel iets kunnen gebeuren waardoor de mannen de controle verliezen. Maar ja, ik weet het ook niet. Ik ben maar een vrouw die af en toe een inspirerend boek leest.
Biancaschrijftblog 