Ode aan de meekrap

Wortelstokken zo sterk
als paardenhaar
diep in de grond verscholen
verborgen schat
instrument in de handen van
grootse kunstenaars
al bekend in de oudheid
waar alles begon
in de 15de eeuw Zeeland
op de wereldkaart gezet

Nu een zeldzaamheid
gekoesterd om nostalgie
door de vingers geglipt
door de industrie verdrongen
maar door de kunst herwaardeert

Een nederige wortel
vol van zichzelf
na bewerking een onmisbare
grondstof om vorm te geven
aan passie
de rode kleur brengt
wol en zijde tot leven
geeft porselein een verhaal

Opdat wij nooit vergeten
dat de natuur ons
schoonheid schenkt