Categorie: Gedichten

schrijf toch eens over
licht en lucht
gebruik simpele woorden
niet van die dikke
die er altijd zo bovenop liggen

maak eens mooie
poëtische zinnen
win een prijs
maak van niets
iets om te herinneren
om trots op te zijn
maar wel iets
dat niet zo zwaar op
de maag ligt
zoals kaasfondue

doe toch eens niet zo
gewichtig over gevoelens
en het rijk van de schaduw
dat is niet passend
in deze tijd
een tijd waarin iedereen
het al zo zwaar heeft
jouw woorden voegen niets toe

wat blijft er dan over
als ik niet kan schrijven
geen gedachten kan formuleren
om ze los te laten
in de lucht
omdat ze me anders
naar beneden drukken

wat blijft er dan over
alleen een punt
leg die pen maar neer
stop met typen
zet een punt

ik rouw om jou
om degene die je niet was
om degene die ik nodig had

ik rouw om jou
dat je van me wegging
en daarna ook nog dood neer viel

ik rouw om mezelf
dat ik niet kreeg wat ik nodig had
verloren ben wie ik was

ik rouw om jou, om mij
laat daarmee alle verwachtingen
wegvoeren van ons allebei

zodat ik kan zijn

al lopend
stap voor stap
scherp ik mijn gedachten

vage wolken krijgen contouren
een enkele grijstint heeft opeens
nuances wit en blauw

de beweging zorgt voor
het stromen van het bloed
pompen van mijn hart
maar dat doet het van nature al

de beweging zorgt voor meer
evenwicht tussen hoofd
hart en benen

de benen doen wat ze moeten doen
het hoofd wenst bochten te verkennen
er uit te vliegen zelfs

stap voor stap vervaagt
de mist die zich heeft opgehoopt
schijnt zelfs de zon
ook al is ze niet te zien

voorzichtig stralen
laten me voelen
bewustzijn van geluid

stap voor stap
hoor ik de geluiden
sterker
trekken aan me

ik begin een gesprek
zonder woorden
mijn gespreksgenoot is
de taal niet machtig

stap voor stap
tuit ik mijn lippen
fluit een lied

meer een roep
de verbinding
komt tot stand

stap voor stap
bereik ik mijn
bestemming

ik verwonder me
over het woord achterstand

over welke stand hebben we het dan
waar staan we precies
achter en hoeveel

een achterstandspositie
een leerachterstand
het op achterstand staan of zijn

het impliceert allemaal
een eerste vast gegeven
maar als je dat nu niet kent
of je bent daar niet
zou je dan nooit een
voorstand kunnen hebben
alleen maar een achterstand

de gedachte maakt me radeloos
ongemakkelijk
ik weet het niet
net zomin als ik begrijp
waarom deze woorden achter elkaar
gezet worden
zinnen vormen

sta ik nu op een achterstand
zinachterstand
dichtachterstand

ik verwonder me

geef het op!

heel veel boeken
vertelde verhalen
opgeschreven levens
onbekenden worden vrienden
familie zelfs

emoties worden gedeeld
levens geleefd

ik denk nog vaak aan Onno en Max
de familie Wertheim
Jip en Janneke
aan het leven, de dood
van Ischa bijvoorbeeld

al die levens
al die doden
ik voel ze
heb ze nodig

om aan te laven
te spiegelen

maak mijn leven mooier
boeiender, bloeiender
spannender

ze laten me leven
prikkelen mijn zintuigen
ze staan aan
ik ga aan

heel veel boeken
nog vele woorden
zinnen te gaan
levens te kennen
levens te leven

heel veel boeken
maken boekengeluk

Ik heb het geraden
zag het in de weerspiegeling
van de wolken
in het meer

Voelde het aan
de trilling vanuit
de aarde in
mijn onderbuik

Hoorde het in je stem
zacht gefluister
zochten de woorden
de ingang van mijn gehoor

de boodschap zowel
duidelijk als
onheilspellend
direct ontvangen

Liefde is gearriveerd