Maand: april 2018

Mag ik je een
zonnestraal geven
zo een verse
die nog maar net
hoog boven je
aan het stralen is

En wil je die straal
dan dragen in je haar
of rond je hals
als een gouden ketting
met een medaillon
vol herkenning en liefde

Je kunt haar ook
in de zak van je groene
korte broek stoppen
zorg je er dan wel voor
dat de straal voldoende
lucht krijgt anders dooft ze

En mocht de straal uitgewerkt
zijn, dan pluk ik een nieuwe
of geef je een stukje van
een sprankelende regenboog
wat geel of paars, dat zou
je goed doen, mijn lief.

In Parijs is het nooit stil
dag en nacht
raast het verkeer
motoren ronken

claxons
geluiden van nood
de stilte vind
je hier alleen in jezelf

bussen trekken op
vrachtwagens lossen hun goed
en de wind slaat
tegen de metalen luiken

pas als de zon onder is
lijkt Parijs luidruchtiger
dan overdag
in de kamer waar ik

op een zacht bed
staar uit het raam
zie ik de geraffelde
rode flap van wat
ooit een prachtige
markies was
flapperen

hoor ik jou
zachtjes geeuwen
de slaap is binnen
geslopen onverwachts

Parijs is nooit stil
ook niet onder de grond
of op het water
gesmoesd wordt er nabij
kunstwerken
gelachen in  het park
onder de eifeltoren
muziek gemaakt op straat

maar soms neemt
de natuur het over
donkere wolken bedekken
de stad, omkleden haar

alsof ze alles en iedereen
wil beschermen
gedonder in de lucht
gevecht om de macht

even is Parijs onder
de indruk en is zij
voor een moment

nee, een fractie van
een moment
niet weg te schrijven
in de tijd
Stil.

Wat levert meer weten
me nu eigenlijk op

Wat zie ik meer
met gesloten ogen

Wat voel ik als ik durf
je handen toe te laten

Wat hoor ik in de ochtend
als het raam open staat

Wat gebeurt er als ik stop
met het stellen van vragen

een vleugje zon
een spatje modder
daar op je linkerwang
net wat boven je lip
haren in de war
vliegensvlug rijd je
op je groene fiets
twee benen in de lucht

een hand reikt zich
aarzelend uit
geeft richting aan

we slaan rechtsaf
volgende keer
wellicht links
we halen auto’s in
zwaaien naar brommers
racen tegen de wind
of varen met de wind
in onze rug

dan val je hard
tegen de rand van
de stoep

tranen stromen
angst in je ogen
stap nu snel weer op
billen op je zadel
handen geklemd
om de grepen
een kus geeft je moed
de wind duwt je zacht

“Smokers Outside The Hospital Doors”

Lummelen of
lanterfanten
de keuze is reuze

ga ik met een lanter
fanten
of zal ik stevig gaan
lummelen

of misschien toch
wat chillen met mijn
billen

wat er ook gebeurt
een lanterfantje
een chillertje of
een lummerlaarij

als het maar met jou is
op de bank, voor de haard
dan voel ik me vrij.