punt

schrijf toch eens over
licht en lucht
gebruik simpele woorden
niet van die dikke
die er altijd zo bovenop liggen

maak eens mooie
poëtische zinnen
win een prijs
maak van niets
iets om te herinneren
om trots op te zijn
maar wel iets
dat niet zo zwaar op
de maag ligt
zoals kaasfondue

doe toch eens niet zo
gewichtig over gevoelens
en het rijk van de schaduw
dat is niet passend
in deze tijd
een tijd waarin iedereen
het al zo zwaar heeft
jouw woorden voegen niets toe

wat blijft er dan over
als ik niet kan schrijven
geen gedachten kan formuleren
om ze los te laten
in de lucht
omdat ze me anders
naar beneden drukken

wat blijft er dan over
alleen een punt
leg die pen maar neer
stop met typen
zet een punt

rouw

ik rouw om jou
om degene die je niet was
om degene die ik nodig had

ik rouw om jou
dat je van me wegging
en daarna ook nog dood neer viel

ik rouw om mezelf
dat ik niet kreeg wat ik nodig had
verloren ben wie ik was

ik rouw om jou, om mij
laat daarmee alle verwachtingen
wegvoeren van ons allebei

zodat ik kan zijn

vooruit

al lopend
stap voor stap
scherp ik mijn gedachten

vage wolken krijgen contouren
een enkele grijstint heeft opeens
nuances wit en blauw

de beweging zorgt voor
het stromen van het bloed
pompen van mijn hart
maar dat doet het van nature al

de beweging zorgt voor meer
evenwicht tussen hoofd
hart en benen

de benen doen wat ze moeten doen
het hoofd wenst bochten te verkennen
er uit te vliegen zelfs

stap voor stap vervaagt
de mist die zich heeft opgehoopt
schijnt zelfs de zon
ook al is ze niet te zien

voorzichtig stralen
laten me voelen
bewustzijn van geluid

stap voor stap
hoor ik de geluiden
sterker
trekken aan me

ik begin een gesprek
zonder woorden
mijn gespreksgenoot is
de taal niet machtig

stap voor stap
tuit ik mijn lippen
fluit een lied

meer een roep
de verbinding
komt tot stand

stap voor stap
bereik ik mijn
bestemming