Haar ogen zijn amandelvormig,
helder blauw,
ondeugende blik,
rode lippen,
blinkend donker blond haar,
ze is mooi,
klein,
krachtig en dapper,
met een stevig rechterbeen,
die ballen de kelder in schiet,
een lach om haar lippen,
van de grapjes in haar hoofd,
de billen die zwieren op “Fireball”,
altijd dat hemd omhoog,
rug hol,
tong uit haar mond,
bulderende lach,
vult de ruimte,
haar knuffels zijn stevig,
beklemmend,
af en toe onzeker,
je gaat toch niet weg vragen haar ogen,
ze zegt,
ik hou zo veel van je dat ik ervan moet huilen,
een gedeelde traan,
recht in mijn hart,
mijn cadeau,
mijn Cato