Sinterklaas

Hij is geweest. We zaten in de keuken koffie en thee te drinken. Opa en oma waren er. Rika was bezig met een brief: “lieve sint, komt u nog? We wachten allemaal al zo lang.” We zongen nog maar eens een liedje en toen gebeurde het. Gestommel op zolder. We renden naar boven. De trappen waren bezaaid met pepernoten. Een spoor leidde ons naar de zolder. De deur ging open en daar lagen allemaal pakjes. Heel veel verschillende pakjes overal verspreid. Op de vloer. Op het logeerbed. Op het bureau. In de kast. Op een stoel. De pieten waren er al vandoor.

De pakjes verhuisden naar beneden en het grote openmaak-feest kon beginnen. Voor mij is het mooiste cadeau de blik in de ogen van het kind dat het papier van haar pakje afscheurt en dan ziet dat sinterklaas echt op haar verlanglijstje heeft gekeken. Fantastisch vind ik dat. De ongeloof in die blik en dan een enorme glimlach. De beelden zijn gebrand op mijn netvlies.

Ook ik ben weer verwend door de sint. Twee mooie boeken, kaarsen en chocolade ben ik rijker. Maar de ware rijkdom huist in die kinderen en hun gelukkige gezichten. Ik voel me rijk dat wij dit allemaal kunnen en mogen meemaken.