Mevrouw de Griffier
Mevrouw de griffier
staat fier en onbevreesd
in het leven
met haar grijs blauwe
kijkers aanschouwt
zij de wereld
staat er midden in
elke storm raast
over haar heen
onbeweeglijk
haar konen rood
haar brouwen opgetrokken
haar haren stoer
een vrouw om van te houden
te vrezen
te aanschouwen
ze laat me lachen
met cynisme
belaagd me en ik
ik ben weerloos
de strijd die ze voert
ga ik graag met haar
aan, met zijn tweeën
werpen we regimes omver
springen op de barricaden
protesteren luid
en anders,
zitten we samen
kijken uit het raam
aanschouwen
kop thee erbij, speltkoek
waarom?
Omdat het kan.
