Schriftjes

Al jaren verzamel ik schriftjes. Vaak gebruik ik ze voor de helft, raak ik ze kwijt en begin dan vol goede moed aan een nieuw schriftje. Ik heb ze in alle vormen en maten. Vaak weet ik zelfs nog waar ik ze gekocht heb en voor welk doel.

Schrijven helpt me om mijn emoties te duiden. Ik heb al vaak donkere plekken bezocht en dan had ik een schriftje nodig om me weer helder naar alles te laten kijken. De schriftjes als psychiater. Stukken goedkoper.

Soms vind ik opeens een schriftje. Die lag dan al een tijdje stof te vangen in mijn boekenkast. Bij het snuffelen door mijn boeken kom ik dan zo een schriftje tegen en kan de verleiding niet weerstaan om terug te lezen wat ik heb geschreven. Heel vaak vind ik mezelf echt een drama Queen. Wat een diepzinnig overdreven gedoe, maar ik weet ook dat ik dan mezelf erg te kort doe. Ik heb nu eenmaal diepe heftige gevoelens. Altijd al gehad. Dat zit dus in mijn natuur. De dalen zijn diep, maar de pieken zijn dan ook weer hoog. In het schriftje dat ik vandaag tegen het lijf liep, zag ik het verhaal over de geboorte en sterfte van ons eerste kind. Een schrift voor Teun staat er op het eerste blad. Gekocht met het doel herinneringen aan Teun op te schrijven en al mijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen. Een verslag van alles dat zich rondom de twintig weken echo, ziekenhuisopname en geboorte van Teun afspeelde. Het staat er allemaal in. Ook veel gedichten heb ik neergepend. Gedichten waarvan ik het bestaan niet eens meer wist. Gedichten van rouw, verdriet, maar ook van hoop. Ongeveer 8 jaar geleden schreef ik het volgende gedicht in mijn schriftje:

Als ik rustig zit,
zie ik het dansen van het gras in de wind.
Nu ik achterover leun,
voel ik de koele bries zwevend langs mijn oor.
Ik weet wat dit betekent,
ik weet welk moment is aangebroken.
Het licht staart me aan als een haas
voor mijn koplamp.
Het geluk klopt op de deur.
Zal ik open doen?

We zijn nu acht jaar verder en ik kan zeggen dat ik de deur open heb gemaakt, dat de welkome gast binnen is gekomen, zich fijn in ons gezin heeft genesteld en besloten heeft te blijven.