De spiegel zegt me
iets anders dan
mijn gedachten
het beeld vervormt
telkens opnieuw
De tranen glijden
langs de binnenkant
van mijn wangen
Stil vanbinnen
Uiteindelijk gaat het
niet om jou
geen blonde lok
die ik wil beminnen
geen blauwe ogen
die ik wil kennen
Het gaat niet om jou
Alles verandert en ik vaar mee
in de woelige storm en weet dat
als ik dit schip verlaat
en nogmaals in de spiegel kijk
mijn gedachten een beeld vormen.
