Gedicht voor iemand.
Zoekend naar het licht.
tastend in het donker.
Een gezicht, een blik in de ogen,
een gebaar,
troostend en soms
slopend.
Goedbedoeld,
maar vaak verwarrend.
Twijfels bij die ander.
Doe ik het goed?
Begrijp ik je goed?
Kan ik je helpen?
Boosheid uit pure frustratie,
onbegrip
zoekend naar antwoorden
op vragen,
te veel vragen.
Terugkijkend op het leven,
respect voor dit kostbare geschenk,
volgemaakt op je eigen manier,
maar niet met veel overtuiging of geluk,
wars van kritiek.
Rest niets anders dan bewondering,
Voor jouw gevecht in het donker.
Graag zou ik je verlichting geven,
Mijn handen gebonden
Rustend in de schaduw.
Biancaschrijftblog 