Lente

Ik wil even het volgende kwijt. De zon schijnt en ik ruik de lente al.
Het kan me niet schelen dat het volgende week misschien wel weer gaat sneeuwen of ijzelen of hagelen. Nu ruik ik de lente en dat maakt me blij.

Opeens krijg ik zin om lammetjes te knuffelen, tulpen te kopen, de ramen te zemen (dat is echt bijzonder) en ze vervolgens open te zetten. Ik wil dansen en zonder jas naar buiten en lang blond haar. Of picknicken op een bloemetjeskleed in het gras onder de molen met verse sinaasappelsap en bruine broodjes met oude kaas. Ook heb ik trek in aardbeien en groene jurken.

Ik ruik de lente en wil vliegen als een vogel in de lucht, de warme zon tegemoet. Bloemetjes plukken en die dan als een slinger aan elkaar knopen en rond mijn nek hangen. Sprankelen, sproetelen, sprittelen en spletsen. Wat het is weet ik niet, maar ik wil het. Laat die energie maar vloeien. Ik bedelf me met glimlachjes, want ik ruik de lente. Een mooie, lange, kleurige, fleurige lente. Ik ben er klaar voor.

Auteur: schrijfbianca

Ik schrijf, dus ik ben.

Eén gedachte over “Lente”

Plaats een reactie